Witam serdecznie dzieci i rodziców.
Moja propozycja na ten tydzień to nadal:
ZABAWY ROZWIJAJĄCE ZDOLNOŚCI SKOJARZENIOWE,WYOBRAŹNIĘ , MOWĘ I WIEDZE OGÓLNĄ
Przygotowałam kilka nowych zestawów zabaw, analogicznych do poprzednich.
A teraz propozycje zabaw:
Zgadnij co to
Budynek, w którym znajduje się wiele mieszkań to……. . . . .. . Z okazji Świąt wysyłamy bliskim…………………………. Do baku samochodu leje się………………………………. W samochodzie trzeba zapinać……………………………. Meblem, do którego można coś schować jest…………… Na list trzeba nakleić ……………………………………… W cukierni można kupić…………………………………… Żeby do kogoś zadzwonić, trzeba znać jego……………… Żeby dostać prawo jazdy, trzeba zdać…………………….. W autobusie trzeba ustąpić miejsca………………………
Proszę powiedz
Co jest wyższe? ŻYRAFA SŁOŃ
Co jest cięższe? KAMIEŃ PIÓRKO
Co jest krótsze? RĘKA NOGA
Co jest jaśniejsze? KSIĘŻYC SŁOŃCE
Co jest bardziej kruche? SZKLANKA GARNEK
Co jest prostsze? DRUT SPRĘŻYNA
Co jest węższe? CHODNIK KRAWĘŻNIK
Co jest szybsze? SAMOCHÓD SAMOLOT
Kto jest starszy? DZIADEK TATA
Co to takiego
Ma korzeń, pień i koronę
Do zaostrzania kredek i ołówków
Podłużny, żółty owoc
Zakładane, żeby nie marzły nam ręce
Potrzebna, kiedy mamy katar
Przezroczysta w oknie
Gorący napój często podawany z cytryną
Obuwie do chodzenia po domu
Nadchodzi, kiedy się błyska i grzmi
Przyjeżdża na sygnale na miejsce wypadku
Zwierzę, które znosi jajka
Dokończ zdanie
Wilk wyje, a pies
Sałata jest zielona, a pomidor jest
Sól jest słona, a pieprz jest
Łóżko służy do spania, a krzesło do
Kalendarz pokazuje datę, a zegar
Latem jest gorąco, a zimą
Ogórek to warzywo, a jabłko to
Podłogę zamiatamy, a dywan
W kuchni się gotuje, a w sypialni się
Ryba ma płetwy, a ptak ma
Naczynia myjemy, a ubrania
Krówki to cukierki, a herbatniki to
Do biegania wkładamy dres, a do spania
Róża to roślina, a koń to
Centymetr służy do mierzenia, a waga do
Jakim jednym słowem można określić wymienione wyrazy?
marchew, pomidor, seler
widelec, nóż, łyżka
samochód, rower, motor
bluzka, spodnie, marynarka
kozaki, pantofle, trampki
sok, mleko, herbata
jabłko, malina, banan
rosół, pomidorowa, barszcz
róża, tulipan, stokrotka
Prawda czy fałsz
Cytryna jest niebieska. PRAWDA / FAŁSZ
Stolicą Polski jest Warszawa. PRAWDA / FAŁSZ
Basia to imię dziewczynki. PRAWDA / FAŁSZ
Gitara to nazwa warzywa. PRAWDA / FAŁSZ
Karp to ryba. PRAWDA / FAŁSZ
Większość ludzi mieszka w stodołach. PRAWDA / FAŁSZ
Ananas to owoc. PRAWDA / FAŁSZ
Tramwaj to pojazd na pedały. PRAWDA / FAŁSZ
Kraj, w którym mieszkamy to Polska. PRAWDA / FAŁSZ
Fryzjer robi buty. PRAWDA / FAŁSZ
Okulista leczy oczy. PRAWDA / FAŁSZ
Jajecznica to nazwa warzywa. PRAWDA / FAŁSZ
Krzesło ma cztery nogi. PRAWDA / FAŁSZ
Krowa ma dwa kopyta. PRAWDA / FAŁSZ
Wnuczek jest starszy od dziadka. PRAWDA / FAŁSZ
Helikopter jeździ po szosie. PRAWDA / FAŁSZ
Krawiec leczy ludziom zęby. PRAWDA / FAŁSZ
Życząc wesołej zabawy zachęcam do własnej kreatywności w wymyślaniu zagadek i słownych łamigłówek. Do tych zaproponowanych przeze mnie proszę podejść elastycznie, stopniując trudność w zależności od wieku i możliwości waszych pociech. A teraz zapraszam do Kącika dla rodzica.
KĄCIK DLA RODZICA
Dzisiaj słów kilka na temat kar.
Najpierw proponuję uporządkować swoje własne myślenie na temat wychowawczej funkcji kary- czyli tego czemu służy kara, a nie tego- dlaczego karzemy dzieci.
Ten post zaczynamy więc od pracy domowej- proszę sporządzić listę, na powyższy temat- jakie są wychowawcze funkcje kary? Co pojawiło się na Państwa liście? Czy macie Państwo takie przemyślenia, ze kara :
- Uczy rozróżniania dobra od zła
- Skłania do zachowań pożądanych
- Uczy poszanowania norm i zasad
- Uczy ponoszenia konsekwencji
- Chroni prze ryzykownymi zachowaniami
- Odstrasza
A teraz proszę się zastanowić, dlaczego karzemy dzieci:
- Bo już nic innego na nich nie działa
- Z własnej złości, bezsilności
- Ze wstydu za dziecko
- Żeby nie robiły tego , co tylko im się podoba
Czy pamiętacie Państwo, jakie odczucia rodziły się w was, kiedy jako dzieci byliście karani? Warto to sobie przypomnieć. Często własne wspomnienie pokazują, że stosowanie kar prowadzi u dziecka do uczuć złości, niechęci, nienawiści, oporu, buntu, odwetu. A kiedy dziecko przeżywa silne uczucia, nie jest w stanie racjonalnie myśleć, wyciągać wniosków czy analizować swojego zachowania. Co w takim razie robić? Czy mamy akceptować niewłaściwe zachowanie dziecka?
ABSOLUTNIE NIE. DZIECKO ZAWSZE MUSI ODCZUĆ KONSEKWENCJE SWEGO ZŁEGO ZACHOWANIA. KONSEKWENCJE WYCHOWUJĄ- KARY RANIĄ.
Kara w tradycyjnym rozumieniu może najwyżej ostrzec przed tym czego nie należy robić, a i tak na krótką metę, a na pewno nie nauczy tego jak naprawdę czynić się powinno. Tę naukę dziecko otrzyma nie wtedy, gdy się je skarci, gdy mu się zakaże pewnych działań, ale wtedy, gdy się jego właściwe postępowanie nagrodzi, ale nie materialnie, tylko poprzez wyrażenie akceptacji.
Proponuję takie ćwiczenie;
Wyobraź sobie, że jesteś dzieckiem. Po szkole lubisz bawić się z kolegami na boisku. Wiesz, ze w domu musisz być o 15. 30, ale czasami o tym zapominasz. Wczoraj i przedwczoraj się spóźniłeś. Mama była zła. Dzisiaj upewniałeś się u kolegi, która jest godzina, powiedział ci, że jest 16. Natychmiast przerwałeś zabawę i pobiegłeś do domu. Powiedziałeś mamie :
„ Mamo! Pamiętałem, żeby się nie spóźnić, zapytałem, która jest godzina, ale już wtedy było za późno. Biegłem do domu tak szybko, jak tylko mogłem”
Napisz jakie myśli i uczucia pojawiły się w Tobie po usłyszeniu różnych reakcji rodzica.
Rodzic I
„ Mam dosyć twoich tłumaczeń. Nie można ci wierzyć. Tym razem będziesz ukarany. Od jutra przez tydzień przychodzisz do domu prosto po szkole. Masz szlaban na kolegów i na telewizje. Możesz iść do swojego pokoju, bo jest już po obiedzie”
Rodzic II
„ Ojej cały jesteś spocony. Zaraz wytrę ci buzię. Przyrzeknij mi, że już nigdy więcej się nie spóźnisz. Jestem przez ciebie kłębkiem nerwów. Szybko umyj ręce i siadaj do obiadu, bo stygnie.”
Rodzic III
„ Mówisz, że starałeś się, żeby być na czas. Cieszy mnie to, ale ciągle jestem zdenerwowana. Nie chcę już się martwić z tego powodu. Oczekuję od ciebie, że kiedy powiesz: „ będę w domu o 15. 30” to tak będzie. My już jedliśmy. Nie ma więcej kurczaka, ale jak chcesz to możesz zrobić sobie kanapkę”
Który komunikat rodzica był najtrafniejszy? A co powinien zawierać najwłaściwszy komunikat ( cofniemy się do postu o uczuciach): Wskaz pomocną metodę „ widzę, że masz problem z punktualnością. Albo bierz zegarek, albo częściej pytaj kolegę, która godzina” Wyraź ostry sprzeciw „ Jestem bardzo zdenerwowana, że się spóźniasz” Wyraź swoje oczekiwania „ oczekuję, że kiedy powiesz będę w domu o 15. 30” to tak będzie” Daj odczuć konsekwencje „My już jedliśmy. Nie ma więcej kurczaka, ale jak chcesz to możesz zrobić sobie kanapkę”
Wdrażanie do dyscypliny dzieci łamiących zakazy nastręczać może wielu trudności. Kiedy stanowisko rodziców odnośnie zakazów jest zdecydowane, a sam zakaz został sformułowany nienapastliwym językiem, dziecko zazwyczaj się dostosowuje. Wracając do tematu granic, należy przypomnieć, że dzieciom potrzebne są jasne, przejrzyste reguły. Chcą wiedzieć, jakie zachowania akceptujemy, a jakie nam się nie podobają. Ta jasność buduje ich poczucie bezpieczeństwa. Uczenie dyscypliny wewnętrznej zaczyna się bardzo wcześnie, polega na tym, że w sposób jasny, klarowny i nienapastliwy pokazujemy dziecku jakie są granice naszej tolerancji. W reakcji na łamanie przez dziecko granic nie należy wdawać się w sprzeczkę czy rozwlekłą argumentację. Nie można dać się wciągnąć w dyskusję.
Kiedy rodzic zamierza wprowadzić jakąś konsekwencję, regułę zachowania, powinien:
- Uprzedzić dziecko o zmianie, np.” od jutra nie będę czekał na ciebie z obiadem. Jeśli się spóźnisz, będziesz sam sobie odgrzewał i sam jadł”
- Utrzymywać stanowczo nową politykę, ponieważ dziecko będzie próbowało sprawdzić, na ile rodzic jest konsekwentny.
- W stosowaniu konsekwencji należy ograniczyć słowa do minimum, a robić to co jest przewidziane.
Warto sobie uświadomić, że rodzice są odpowiedzialni za modyfikację zachowań dziecka a nie za to, aby ono było szczęśliwe w każdej sekundzie swojego życia. Jednocześnie pamiętajmy, że dziecko potrzebuje pomocy we wskazaniu mu, jak może naprawić zło, zadośćuczynić.
Miłość rodzica do dziecka jest bezwarunkowa, czyli: „Kocham Cię i nie zgadzam się na to co robisz” „ Kocham Cię i nie pozwalam na pewne zachowania” „Akceptuje Cię bez zastrzeżeń i nie zamierzam akceptować nieodpowiedniego zachowania”
Pozdrawiam i życzę budujących przemyśleń. Joanna Stychno
